„Będę błogosławił błogosławiącym tobie” 1 Mż 12,3
Świętująca triumfy kinowe „Ida” Pawła Pawlikowskiego, a wcześniej dramatyczne „Pokłosie” Władysława Pasikowskiego przybliżają nam trudne tematy polsko-żydowskich relacji w czasie mrocznych lat wojny i tuż po jej zakończeniu. Tematyka trudna i może dlatego interesująca dla wielu. Prawda odkrywana na nowo. Przekonujemy się, że wiemy o wiele za mało na temat kultury, obrzędowości i tradycji naszych starozakonnych braci.
Warto było zatem skorzystać ze szczególnego zaproszenia na tradycyjną żydowską ucztę sederową, jaką skierowała do nas Parafia Ewangelicka w Orzeszu wraz z miejscowym Zborem Chrześcijan Babtystów. Dnia 25 marca br. spora grupa zainteresowanych osób z naszej parafii wzięła udział w wieczorze paschalnym w zajeździe „Mat” w Bełku. Gościem specjalnym, przybliżającym istotę święta Pesach zwanym także świętem Przaśników był pastor Kazimierz Barczuk.
Ma nisztana halajla haze, mikol halejlot? Czym różni się ta noc od innych?Uczta składa się nie tylko z jedzenia i picia, ale też z hagady, czyli biblijnej opowieści o jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Narodu Wybranego, jakim było wyprowadzenie z niewoli egipskiej do nowego, wolnego życia. Potrawy spożywa się w określonej kolejności, a każda z nich ma swoją symbolikę. Kosztowaliśmy niekwaszonego, przaśnego chleba zwanego macą (2 Mojż.12,19-20), wybornego wina napełnianego czterokrotnie podczas posiłku, który symbolizuje cztery etapy ucieczki z niewoli, opisane w 2 Mojż.6,6-7. Marror czyli smutek i gorycz prześladowania symbolizowały gorzkie zioła (tarty chrzan). Na talerzach, przed daniem głównym znalazły się także: charoset, karpas i bejca. Niepowtarzalny klimat wnętrza dopełniły płonące świece (Mt.4,16) oraz piękna, wzruszająca muzyka towarzysząca gościom przez cały wieczór, wpleciona pomiędzy opowieści i posiłki.
Żydzi mesjanistyczni, a takie środowisko reprezentuje pastor K. Barczuk, obchodzą Pesach w sposób tradycyjny, ale z odniesieniami chrześcijańskimi. W centrum święta stoi Mesjasz – Wieczny Baranek Paschalny, Jeshua, który został ofiarowany za nas i odkupił nas swoją krwią z niewoli grzechu, wyniósł nas do wiecznego życia w Bożym Królestwie. Boży nakaz wyrażony w Księdze Wyjścia można także odnieść do śmierci i zmartwychwstania Jezusa oraz do przejścia z niewoli grzechu do wolnego życia dzieci Bożych w Jego Królestwie (J 8,36). Jeszua to nawiązanie do ostatniej Wieczerzy (Łk.22,7-14).
Ten wyjątkowy wieczór upłynął nam wyjątkowo: bo szybko i radośnie. Pożegnaliśmy się wspólnie zaśpiewaną pieśnią do słów z Psalmu 133,1:
Hinej ma tow uma naim
Szewet achim gam jachad
O, jak to dobrze i miło
Gdy bracia w zgodzie żyją
Tam Pan zsyła błogosławieństwo swoje!
