Panie, przed Tobą są wszystkie pragnienia moje, a westchnienie moje nie jest zakryte przed Tobą. Ps 38,10
Koncepcję cmentarza jako przestrzeni nienaruszalnej i świętej przejęło wczesne chrześcijaństwo z tradycji rzymskiej, dlatego pierwsze cmentarze chrześcijańskie wyodrębniły się z dawniejszych cmentarzy pogańskich. Po latach historycznych zawirowań mikołowscy ewangelicy w 1861r doczekali się własnego kościoła i cmentarza, który został poświęcony w tym samym czasie co kościół. Pierwotnie ogrodzenie cmentarza stanowiły filary z piaskowca oraz drewno, a wszystko to zostało ofiarowane przez księcia pszczyńskiego. Ogromna wartość historyczna tego miejsca, troska o cmentarz a także zagrożenie zniszczenia było powodem do podjęcia prac renowacyjnych.
Naprawa i renowacja ogrodzenia naszego zabytkowego cmentarza trwała od ubiegłego roku. Prace rozpoczęły się od odchwaszczania i wycięcia występujących w pobliżu ogrodzenia samosiejek oraz wyczyszczenia terenu z gruzu, szkła, metalu i innych zanieczyszczeń. Obecnie ogrodzenie składa się z metalowych przęseł, które zostały starannie oczyszczone z korozji. Wszystkie ubytki uzupełniono i rzetelnie zaspawano. Ponadto odchylone od pionu słupy ogrodzenia zostały wzmocnione, zabezpieczone i zabetonowane. W dalszej kolejności pomalowano wszystkie przęsła i słupki antykorozyjną farbą w kolorze brązowym.
Efekt widać gołym okiem. Obecnie ogrodzenie cmentarza prezentuje się znakomicie a nade wszystko jest zabezpieczone na kolejne dekady. Wszystko za sprawą oddanych osób, które sukcesywnie w każdą sobotę spotykały się i ofiarnie pracowały. Wielki podziw dla nich i uznanie. Można przywołać w tym miejscu słowa dr M. Lutra :
”Tak też dzieje się stale, Boże Słowo i Boże dzieła uważamy za niemożliwe, zanim się wypełnią. A mimo to, rzeczywiście się spełniają i wtedy ogół uznaje je za proste i oczywiste”.
Równolegle na cmentarzu trwały prace renowacyjne grobów naszych protoplastów. Słowa podziękowania należą się członkom Mikołowskiego Towarzystwa Historycznego, którzy zainicjowali akcję oczyszczania grobów, pani pastorowej Brygidzie Undas, która w każdej wolnej chwili ofiarnie czyściła i odnawiała stare groby jednocześnie zgłębiając historię życia tam pochowanych. Szczególne słowa uznania należą się panu Krystianowi Kornasowi, który z wielkim zaangażowaniem i determinacją przywracał napisy na opuszczonych grobach, z benedyktyńską cierpliwością i bardzo fachowo czyścił nagrobki przywracając im dawny blask. Widząc korzystne zmiany na naszym cmentarzu mam nadzieję, że kolejni parafianie zaangażują się do prac renowacyjnych naszego cmentarza odpowiadając tym samym na apel ks. proboszcza Kornela Undasa.
„Wszystko, co się osiąga na tym świecie, osiąga się przez nadzieję” dr M. Luter.
I.M-K
